Lailâheillallah, banga hevpar yên temamê rasûlan e.

Qewman bi navê kafir û Muslim ji hevdu cuda dike...  
Encama Însanan li dinyayê û li axrêtê wê bide diyar kirine "Lailâheillallah"  
Di rûpelên dîrokê de ev peyve ku bav û kur derxistiye hemberê hevdu...  
Ev peyve ku Nuh –aleyhisselâm– xiste keştîya (gemîya) xelasîyê û kurê wî yê ku kullîka dilê wî bû, kir mehkûme wan pêlên berzî û di wan de xeriqand...

Ev peyve ku Lût –aleyhisselâm– rizgar kir û barana helaqe li ser jina wû û qewmê wî barand.

Ev peyve ku Ibrâhîm –aleyhisselâm– li hember bav û qewmê xwe bi ziravekî heyirandî wisan da axaftin: "Hûn jî, bav û kalên wî jî rîjekêtî û tewîşî ne..."

Ê ku Benî Israil ji taxutê wé dewrê xelîs kir û qewm û çil salan li çol û berî qewmê derdixist û xelîsîyê wé bi xelîsîyê mebû.

Dîsa ev peyv, xelîsîyê bûn û xelîsîyê mebû, xelîsîyê zedebûn li hemberê pîştgiriya xwedê û xelîsîyê bûn li hemberê xelîsîyê mebû.

Rasûlullah –aleyhisselâtuwesselâm– ku di nav qewmê xwe de yê herî xelîsî bû, pêşî ku bav û kalên xwe bi îman û îtirafê şarî, derwekir, xelîsîyê wé bi xelîsîyê şehrazat hate nas kirin.

Ev peyv bi dest û tewî Resûlullah –aleyhisselâm– bi gitina: "Bi bav û bi kur hemû mirovan bîhatê di bo Allah bikin û di çendin şarî û di şerî û hatime hinartin."