İslam tarihinin perişanlık dönemlerinde bazı kişi ve odaklar tarafından, şirk ve cahiliye devrinden kalma alışkanlıklar ile birçok sapkın inanç ve ibadet şekilleri değişik kılıklar içinde günümüze kadar sürdürülmüştür.

İslam’ı bulaştırılan eski dinlerin ibadet biçimlerini sevimli göstermek amacıyla Müslüman kitleyi ürkütmemek için daima mistik tapınma yöntemleri tercih edilmiştir.  
Nakşibendîlikteki egzotik “Rabıta” ve “Khatm-i Khwacegan” ritüelleri bunun çarpıcı örneklerindendir.

Ancak bu konuda harcanan olağanüstü çabalara rağmen -alet olarak kullanılan eğitimsiz ve bunalımlı bir zümre dışında- bu akım ile pek ilgilenemeyecektir.  
Çünkü, Türkiye’de yaşanan ekonomik ve siyasi buhranlar arasında ortamda çoğulcu buluşun toplumda yaygınlaşmadan önce bir grup insanın buhranlı toplumsal psikolojisinde yer edebilmektedir.  
Dolayısıyla yalnızca ruh sağlığından yoksun bir azınlık ancak bu mistik hareketin propagandasına kapılacaktır.

Kalpleri iman nuruyla aydınlanmış tevhide ehli ise bu akım gayretleri karşısında Allah’ın yardımı ile savunulacak, Allah’ın kitabına ve Rasulullah (s.)’ın sünnetine bağlı kalarak zühd ve takva ile rabbani duruşunu daima koruyacaktır.